De hele wereld is in de greep van corona. Een mega interessant psychologisch spel is zich aan het uitspelen in de buitenwereld. Emoties als angst, afkeuring, boosheid en verwarring vieren hoogtij. Niemands leven is meer hetzelfde als voorheen. We zitten hier met z’n allen in, maar iedereen ervaart het op zijn eigen manier. Om inzicht te geven in de destructieve werking van angst op onze beslissingen deze blog.
Er zijn veel psychologische processen gaande op dit moment. Voor onze geestelijke gezondheid (en daarmee natuurlijk ook voor onze fysieke gezondheid) is het belangrijk om hier begrip van te krijgen. Daarvoor ga ik twee processen die op dit moment zichtbaar zijn uitleggen, namelijk:
- De invloed van conclusies op onze emoties en gedragspatronen
- Het dramadriehoek-model
Er zijn nog meer complexe psychologische aspecten aan het hele verhaal, zoals de druk van de groep en sociale aanpassing, die behandel ik in een ander artikel.
De Allereerste Conclusie
Gedachten zijn iets anders zijn dan overtuigingen. Een overtuiging is een gedachte die jij voor waar aanneemt, oftewel gelooft (je bent ervan overtuigd dat het waar is). Overtuigingen zijn soms erg hardnekkig, zoals wanneer we als kind iets hebben meegemaakt waarover we een bepaalde conclusie getrokken hebben wat tot overtuiging is geworden. Iedere keer dat dit thema wordt aangeraakt, maak je onbewust een associatie met die overtuiging en schiet je weer in soortgelijke emoties. Je kent het vast. Je bent ooit gebeten door een hond, hebt geconcludeerd dat honden niet te vertrouwen zijn en verkrampt iedere keer als je een hond ziet of hoort. Ook al leer je als je groter wordt dat je niet meer bang hoeft te zijn, toch schiet je er steeds weer in. Zo kan het dus zijn dat je het ene rationeel wéét en het andere gelooft.
“zo kan het dus zijn dat je het ene rationeel wéét en het andere gelooft”
Met deze huidige corona-crisis is hetzelfde gebeurd. In het prille begin wist nog niemand waar we mee te maken hadden. Er was onrust in China, later in Italië, maar de meesten stonden nog in blanco afwachting, totdat (!)… de overheid bepaalde dat we in lockdown gingen. Op dat moment werd massaal een conclusie getrokken: ‘Dús het is gevaarlijk en dodelijk.’ Voor velen van ons is dat de conclusie geweest die nu tot hardnekkige overtuiging is ‘ingekapseld’. Gaandeweg hebben wij onder andere ontdekt dat het mortaliteitscijfer gelijk is aan die van een griep en dat het vooral funest is bij bepaalde risicogroepen. Maar tóch reageert men nog basaal op die allereerste conclusie (wij weten het één en geloven het ander). We dragen zelfs massaal niet-medische mondkapjes, terwijl de directeur van de RIVM en zelfs de minister van volksgezondheid toch heel duidelijk gezegd hebben dat dit niet helpt tegen besmetting en schijnveiligheid is. Hoe kom je nu uit de greep van buiten proportionele angsten en gedrag voortkomend uit die angst, net als dat kindtrauma dat je nog achtervolgt….

Niet al onze overtuigingen ontstaan vanuit onze kindertijd. Wel veel, omdat de jeugd de periode is dat je onderzoek verricht over de buitenwereld. Op een gegeven moment heb je het allemaal wel een beetje gezien en heb je conclusies getrokken, waarop je je leven verder baseert. Maar als we nieuwe dingen meemaken, dan gaat dit proces van nieuwe overtuigingen aanmaken gewoon weer opnieuw van start… nu als volwassene. Dit proces gaat voor velen onbewust, waardoor je zonder dat je er erg in hebt wederom in de greep raakt van een nieuw geloof of een nieuwe overtuiging. Met alle emoties dien ten gevolge. Emoties geven namelijk feedback op wat je gelooft. En angst… is geen zuivere raadgever.
“Daarom is het nodig dat wij bewust worden van die allereerste conclusie en deze heroverwegen”
Daarom is het nodig dat wij bewust worden van die allereerste conclusie en deze heroverwegen. Was die waar? Hoe zou het nog anders waar kunnen zijn? Wat zegt het voortschrijdend inzicht? Wat beslúit ik voor waar aan te nemen? Wat dient mij nu?
Pak de leiding over je eigen geest! Laat die niet extern liggen…
Het drama model

Het principe van het dramadriehoek. Dit is een bekend model in de psychologie. Op dit moment zitten veel mensen gevangen in een drama.
Wíj zijn slachtoffer van COVID-19 (=de dader) en de overheid moet ons redden. Dat an sich is al verontrustend, gevangen in slachtofferschap is per definitie lijden. Maar we maken het nog bonter: Ben jij tegen wat de redder adviseert? Dan heul je met de vijand en word je dader! Waarmee we soms zelfs onze geliefden tot vijand maken. Of andersom, je voelt je slachtoffer van de overheid, die zie je als dader en wie moet jou dan redden… diezelfde overheid? Een andere externe partij? Zit je in dit driehoek gevangen, dan is er geen oplossing in een van die hoeken.
Dit is een zeer ongezonde en verontrustende situatie! Want hiermee maken we de wereld steeds onveiliger voor onszelf en graven onszelf steeds dieper in onmacht, onveiligheid en boosheid.
Een drama, uitgelegd middels deze driehoek, is een terugkerend patroon. Kenmerkend voor het gevangen zitten in dit driehoek is dat we onze beslissingsbevoegdheid kwijtraken en sneller overal om ons heen vijanden zien. Er is niet alleen nog maar COVID-19 (of de overheid), maar nu kunnen er zelfs in je eigen familie vijanden zitten. We stevenen hiermee af op een massa psychose.
Wat nu nodig is, is dat wij weer zelfredzaam worden. Dat wij zowel het perspectief van slachtoffer evenals die van de redder en dader loslaten. Dat we weer terugveren naar het zelfhelend systeem in ons dat ons van binnenuit (!) zal aangeven wat nu nodig is.
“Wat nu nodig is, is dat wij weer zelfredzaam worden”
Ieder van ons heeft een innerlijk kompas. Daar komen we niet bij als we ons lot extern leggen. We zullen intern moeten gaan om de leiding van ons eigen kompas weer te kunnen voelen. Ieder individueel. Eerst weer terug naar je eigen basis om van daaruit weer trouw te kunnen zijn aan de leiding van binnenuit. Niet vanuit een gek gemaakt brein en als een kat in het nauw, maar met ons rationele verstand als dienaar.
“Ieder van ons heeft een innerlijk kompas”
Wat ik voel is dat wij elkaar proberen elkaar te overtuigen , met onze eigen overtuigingen.
Overtuigen tegen overtuigingen geven geen consensus , met als gevolg dat we tegen elkaar komen staan.
De emotie die daarmee gepaard gaan zorgen voor de twee deling in onze samenleving .
Als nou iedereen zou kunnen begrijpen wat de ander voelt zou het niet zo een beladen onderwerp zijn.
Groetjes thijs (je)
Ik ervaar geen angstgekte in mijn familie en vriendenkring. Wel voorzichtigheid.
Gelukkig herken ik de dramadriehoek ook niet in mijn omgeving.
Velen zien zieken en gevolgen in hun directe omgeving en/of denken gewoon zelf goed en helder na (met hun keuzes) maar… ze denken misschien wel anders dan jij. Want dat voel ik wel regelmatig bij jou. Je stevige mening (oordeel?) over covid en alles met betrekking tot. Persoonlijk vind ik dat jammer.
Maar wat je iig wil zeggen is: blijf helder. Denk zelf na en daar ben ik het zeker mee eens.
Met de titel ben ik het hartgrondig eens. Op de inhoud van het artikel valt wel het een en ander af te dingen.
Bij mezelf en in mijn omgeving ervaar ik geen angst voor Covid19; meer een ‘gezonde oplettendheid’ en voorzichtigheid. Ik geloof dat het gros van de Nederlanders ook niet de door jou beschreven angst ervaart. Daarnaast wijd je slechts een paar zinnen aan de dodelijkheid van het virus en het nut van mondkapjes. Wat dat eerste betreft: dat hangt ervan af welke cijfers je bekijkt en hoe je die interpreteert. Het nut van mondkapjes is misschien breder dan het tegengaan van de verspreiding van virusdeeltjes; het zou namelijk ook kunnen zorgen voor de eerder genoemde voorzichtigheid.
Ik vind de insteek van je tekst prima, maar het artikel zelf te gemakkelijk en te kort door de bocht.
Leuk dat alle reacties het artikel onderschrijven. Meer zeg ik er niet over, want ik ga naar mijn kern.
Groeten Hans
Wauw, heel mooi, Vera… precies dit voel ik van binnenuit. Heb de laatste jaren door veel patronen, overtuigingen, e.d. heengewerkt… en juist nu voel ik goed hoe ik van binnen ben veranderd. Een enorme kalmte voel ik.. ben er soms verbaasd over. Die angstgedachten gaan niet meer door m’n hoofd. Heb flink door ‘controle loslaten’ moeten heenwerken; het soms bijna paniekerig aan iets willen vastklampen… dát dan voelen en steeds meer liet dat mij los.
Ik kan enorm goed begrijpen dat deze situatie eng kan zijn voor veel mensen. En zie dat mensen worden uitgenodigd met zichzelf te gaan zitten zodat ze inderdaad terug gaan naar binnen en daarna met het leven mee kunnen flowen. Wat een interessant proces; de mensheid haha. Ben benieuwd welke kant het opgaat.
Liefs,
Janneke
Ook van mij een reactie.
Ik nodig jullie van harte uit om onderstaande link te openen en te onderzoeken vanuit je intuïtie en hart of het resoneert.
https://www.stopworldcontrol.com/nl/gepland/
Het is in mijn ogen cruciaal dat we een eenheid gaan vormen en niet wat er nu gebeurd ,
Verdeel en heers.
We zijn allemaal één!
Koop eens een zuurstofmetertje (pulsoxymeter) en zet het op een vinger. Hou nu je adem in, net zolang tot je op het schermpje “85” ziet staan. Dat is wat je met een mooie COVID voelt. Laat nu je innerlijke kompas je vertellen wat je moet doen.
Schrijf dan nog eens een stukje.
Dit geldt niet voor iedereen die covid krijgt. Ik ben longpatient en heb covid gehad. Ik heb geen last van (vermeerderde) benauwdheid . Ik heb meerdere keren in mijn leven een longontsteking gehad die vele malen erger waten dan wat ik met covid heb meegemaakt.
Wel heb ik dagen lang in angst liggen wachten op de benauwdheid mede door de media en mensen die alleen maar vanuit angst verslaggeven. Oeveigens het het een saturatiemeter.
Je schrijft dat het mortaliteitscijfer gelijk is aan een griep. Dat is onwaar ! Ten eerste tel je daarin niet de oversterfte mee. Deze staat niet in de RIVM testcijfers vermeld. Ten tweede houdt je geen rekenschap met , wat er was gebeurd wanneer er geen lock down en beperkende maatregelen waren genomen. Dan had ook griep nog extra levens geeïst. En was het Covid19 mortalitijtscijjfer extreem opgelopen. Daarnaast had dit extra levens geëist doordat de zorg was afgeschaald voor andere levensbedreigende kwalen. Voor ieder wezen is het leven het grootste goed dat er is. Dat er zo bagataliserend over ‘aantallen’ wordt gedaan is stuitend. Richt je op de oorzaak van de virussen, de omgang met dieren. Dan ben je beter bezig. Spreek mensen aan op hun verantwoordelijkheid, hun mededogen. Influenza, Spaanse griep, Q koorts, Hepatitis B, Corona virussen enz. zijn zoönosen . En springen van dier op mens over. Wanneer de mens de dieren met rust laat en laat leven in hun natuurlijke habitat zijn we verlost van veel ziektes. Dat is waar het in basis om gaat. Oorzaak aanpakken met zn allen !
De mortaliteit van covid-19 is wel vergelijkbaar met een erge griep. Nu 1.15 miljoen doden wereldwijd door covid. Erge griep 1 tot 4 miljoen. Lockdowns verspreiden het aantal besmettingen, zieken en doden alleen uit over een langere tijd. Het principe van flatten the curve. Dus de feiten waarvan uit gegaan zijn kloppen naar mijn mening. Ik vind het een goed artikel.
Hallo Vera,
Ik mis de ‘Aanklager’ in jouw Drama-driehoek…. Want juist die ‘Aanklager’ (die dus zowel vanuit het Slachtoffer als vanuit de Redder kan komen) zorgt in mijn optiek voor NOG meer onrust en commotie.
Heb je dat misschien bewust gedaan?
Groet, Jos
Jos, de aanklager wordt ook ´dader´ genoemd. Ze hebben dezelfde functie.
Groet Anneke