Een vervelend bericht positief gebruiken

We kennen het allemaal. Je ontvangt een e-mail, whatsApp bericht of sms'je dat binnen dendert. Je schiet in de stress, irritatie of verontwaardiging als reactie op wat je leest. Wat doe je? Word je boos, blijf je netjes of reageer je helemaal niet, maar houd het je ondertussen wel de hele dag bezig? Laten we eens kijken wat je constructief met zo'n emotionele reactie kunt.

Iedere keer wanneer jij een emotionele reactie krijgt op iets dat er in de buitenwereld gebeurt, wil jouw emotionele navigatiesysteem jou een boodschap geven. Dit is projectie ten top en geeft jou de mogelijkheid weer een stukje van jezelf te bevrijden. Als het om negatieve emoties gaat wil het jou doorgaans vertellen dat je iets hebt gelooft over wat je ziet, dat jou belemmert om volledig jezelf te zijn, jezelf te voeden of weerhoud je innerlijke pad te volgen.
Bijvoorbeeld: Je krijgt een berichtje van iemand die je een fijne vakantie wenst, terwijl je naar een therapeutisch kuuroord moet voor je reuma. Irritatie, je niet gezien voelen en als gevolg daarvan misschien ook wel verdriet en als het lang blijft vreten ook nog afkeuring naar de ander toe. En wie zit er mee? juist, jij! Nu kun je in een ruzie belanden, netjes blijven en jezelf opvreten, maar je kunt ook iets anders...

Schrijf een berichtje terug! Schrijf oprecht wat je raakt, wat je boos maakt, waarin je je niet gezien voelt... maar(!) verstuur deze niet naar de ander, maar naar jezelf. Dit voorkomt scheurtjes in de relatie terwijl jij nog middenin een proces zit. Iedere emotie geeft namelijk een proces weer, waarin niemand dus volledig zuiver is in zijn reactie naar buiten toe op het moment dat die reactie emotioneel gestuurd is. Oké, stuur dus je innerlijke gemoederen naar jezelf en vergeet niet daarin te vermelden hoe je het eigenlijk het liefst gehad zou hebben. Vertel je behoeften, dat wat je voeden zou.

Lees daarna wat je aan jezelf hebt geschreven. Realiseer je dat alles waarvan je de ander beticht en naar verlangt, je eigenlijk aan jezelf zou moeten geven. Als voorbeeld nog even terug naar het kuuroord. Ik kan me een berichtje voorstellen als:
"Het maakt me woedend dat je het zo bagatelliseert. Ik heb de hele dag pijn en jij erkent dat niet. Het liefst zou ik begrip van jou krijgen voor mijn beperking en steun. Een arm om me heen, een lief woord van jou, maar dat doe je niet. In plaats daarvan maak jij een grapje."
Dit klinkt misschien logisch om van de ander te verlangen en je kunt je misschien niet voorstellen hoe je dit jezelf moet geven, want het is toch echt iets dat de buitenwereld voor je moet doen, maar niets is minder waar. Het is natuurlijk niet voor niets dat de een in zijn emoties om iets heel anders geraakt wordt dan de ander. Dit zou iemand kunnen raken die naar zichzelf heel hard is, altijd maar doorgaat ondanks de pijn en zichzelf vertelt niet te mogen aanstellen. En zelfs begrip wegwuift alsof het niet belangrijk is. (Kun je je het type voorstellen?) In dat geval is deze boodschap heel confronterend. Zo iemand zal de verzachting naar zichzelf in moeten...

Kijk maar eens mee: Als je deze reactie aan jezelf zou sturen kun je de 'jij' vervangen door 'ik'.
"Het maakt me woedend dat ik het zelf zo bagatelliseer. Ik heb de hele dag pijn en ik erken dat zelf niet. Het liefst zou ik begrip van mezelf krijgen voor mijn beperking en steun. Een arm om me heen, een lief woord naar mezelf toe, maar dat doe ik niet. In plaats daarvan maak ik een grapje." Au